Gazeteciliğin Temel Değeri | New York Times Şirketi

Bağımsızlık pratikte nasıl görünüyor ve gazeteciler için hangi seçenekleri gerektiriyor?

Önceliklendirme süreci. En önemli bileşen bağımsızlığı, onu geliştirmek için tasarlanmış süreçler ve etikle desteklenen bir disiplin olarak ele almaktır. de Zamanlar, diğer birçok geleneksel haber kuruluşunda olduğu gibi, bağımsızlığa olan bağlılığımız gazetecilik çabalarımızın her aşamasına yansır. Amacımız sadece bildiklerimizi yayınlamak; bir hikayeyi yanlış yapmaktansa kaçırmayı tercih ederiz. Hatalarımızı açıkça düzeltiriz çünkü hatalar şeffaf ve dürüst olmak gerekirse acı verici olmalıdır. Mümkün olduğunca hakkında yazdığımız kişilerle konuşuruz ve yanlış yapmakla suçlananlara yanıt verme fırsatı veririz. Bilgileri doğrulamak ve öğrendiğimiz her şey hakkında sağlıklı bir şüphecilik sergilemek için birden fazla kaynak kullanırız. Parçaları sadece gerçeğe dayalı doğruluk için değil, adalet için de inceliyoruz. Çıkar çatışmalarını önlemek için tasarlanmış etik yönergeleri (örneğin, politikacıları ve siyasi davaları desteklemeyi yasaklıyoruz) ve önyargıyı en aza indirmek için tasarlanmış stil yönergelerini (örneğin, haber sayfalarımızda partizan terminoloji ve kışkırtıcı etiketler kullanmaktan kaçınıyoruz) uyguluyoruz. .

Dil sürekli değişiyor ve haber kuruluşları da değişmeli. Ancak propagandacıların ve savunucuların gündemlerini ilerletmek için haberleri yönlendirmeye çalıştıkları yollardan biri, terminoloji savaşını kazanmaktır. Bu nedenle, akademisyenler, aktivistler ve pazarlamacılar tarafından benimsenen özel dilden ziyade, genellikle halkın gündelik dilini, deyimsel İngilizce dediğimiz şeyi kullanmaya çalışıyoruz. Bu, tipik olarak belirli terimlerin geniş toplumsal kabul görmesini beklemek (genellikle az kullanılan “Latinx” yerine yaygın olarak tanınan “Latin” veya “İspanyol” terimlerini kullanmak) ve özellikle değişmek için tasarlanmış, piyasada test edilmiş ifadelerden kaçınmaya çalışmak anlamına gelir. kamuoyu (genelde “yaşam hakkı” veya “seçim hakkı” gibi terimlerden kaçınılır ve bunun yerine kürtaj hakları lehinde veya aleyhinde olan görüşler açıklanır). Bu tartışmalı olabilir; bir Filistinli İsrail’de bir saldırı düzenlediğinde, Zamanlar genellikle bu kişiyi “militan” olarak adlandırır ve sık sık bir taraftan saldırganı “özgürlük savaşçısı”, diğer taraftan da saldırganı “terörist” olarak gören protestolar duyar.

Bağımsızlığı desteklemek için açık sistemleri ve etik normları benimseyen diğer mesleklerde olduğu gibi – örneğin bilim, tıp ve yargı – yukarıda açıklanan gazetecilik süreci mükemmel sonuçları garanti etmez. Kişisel önyargılar ve gündemler, yine de muhabirlerin ve editörlerin ürettiklerini çarpıtabilir – tıpkı insanların kişisel deneyimleri ve geçmişlerinin onu yüceltebileceği gibi. Ancak iyi gazetecilik süreçleri, hata sıklığını azaltır ve hata yaptığımızda kendi kendini düzelten mekanizmalar yaratır. Bu, tümü hatalara, ikiyüzlülüğe ve yolsuzluğa karşı daha savunmasız olan siyasi hedefler, partizan sadakati veya en bariz şekilde kişisel çıkar tarafından yönlendirilen alternatif modellerin aksinedir. Bilim adamlarında, doktorlarda veya yargıçlarda olduğu gibi, savunulabilir bir süreçle desteklenen, kusurlu bir şekilde bağımsızlık için çabalayan gazetecilere sahip olmak, tam bağımsızlık asla tam olarak elde edilemeyeceği için zahmet etmemeyi seçmekten çok daha iyidir. “Standartlara ulaşamamak, onlara olan ihtiyacı ortadan kaldırmaz. Onları demode yapmaz. Eski genel yayın yönetmeni Marty Baron, “Bu onları daha gerekli kılıyor” diye yazdı. Washington Postiçinde yakın tarihli bir makale bu temada “Ve bunları daha tutarlı bir şekilde uygulamamızı ve daha sıkı bir şekilde uygulamamızı gerektiriyor.”

Gerçekleri takip etmek. Bağımsız gazetecilik ahlaki açıdan açık sözlü ve tatmin edici olabilir. Gazeteciler yolsuzluğu ve suiistimali ifşa ederek hesap verme yetkisine sahip olurlar. Gazeteciler adaletsizliği ve eşitsizliği ortaya çıkarır. Çalışmaları düzenli olarak daha özgür, daha adil ve daha adil bir topluma yol açar. Bu tür filmlerde görülen gazetecilik türüdür. Başkanın Tüm Adamları, GündemVe dedi.

Bağımsızlık, gazeteciliği ticari teşviklerle bozulmaktan korur. Harvey Weinstein’ın uzun süredir reklamveren olduğu gerçeği Zamanlar sonunda onu hapse atan bir diziyi başlatan suiistimalleri ifşa etmemizi engellemedi. Bağımsızlık, gazeteciliği hükümet baskısıyla bozulmaktan korur. Çin’de yeni bir Çince web sitesi başlatmak için milyonlar harcadıktan kısa bir süre sonra Çin’in ciddi tepkiler vaat etmesi gerçeği, bizi hükümet yolsuzluğuna ilişkin büyük bir soruşturma yayınlamaktan alıkoymadı. Ve bağımsızlık, gazeteciliği kişisel çıkarların çeşitli biçimleri tarafından çarpıtılmaktan korur. bizimki bile liderler, yatırımcılarVe gazetecilik içinde aşağılayıcı kapsama almaktan muaf değiller Zamanlar. Bu korumalar sadece bir etik ve değerler meselesi değildir; sistemlere ve süreçlere dayanırlar ve şirketin kendi yapısına da yansırlar – örneğin, gazetecilerin reklamcılardan uzaklaştırılmasını veya kitap incelemelerinin Zamanlar gazeteciler bağımsız serbest çalışanlar tarafından yazılır.

Bu taahhütler, bağımsız bir haber kuruluşunun gerekli ilkeleri olarak geniş çapta kabul görmektedir. Ancak bağımsızlığa gerçek bir bağlılık – ve gazetecilik sürecini tercih edilen bir sonucun önüne koymada ısrar – her zaman kolay veya rahat değildir. Bağımsızlığın en kesin işaretlerinden biri, okuyuculara sık sık beklemedikleri ve duymamayı tercih edecekleri şeylerin söylenmesidir. Son iki örneği ele alalım:

Yıllardır, Zamanlar Myanmar’daki etnik Müslüman bir azınlık olan Rohingya’ya yönelik insan hakları uzmanlarının soykırım olarak adlandırdığı acımasız zulmü belgeledi. Bir muhabirimizin, bir mülteci kampında askerlerin evlerini nasıl yaktığını, annelerini nasıl öldürdüğünü ve artık öldüğünden korkulan babalarını nasıl kaçırdığını anlatan dört genç kız kardeşle röportaj yaptığında anlatmaya hazırlandığı hikaye buydu. Ancak günlerce ek raporlama açıklığa kavuşmuş söylediklerinin o kadar azı doğruydu. Kızlar, yardım gruplarının sınırlı ilgisini çekmek için yürek burkan hikayeler paylaşmışlardı. Aşırı kalabalık bir kampta, dört öksüz kız kardeşin sempati kazanması, tüm mal varlığını kaybetmiş sağlam bir aileden daha muhtemeldi. Bu durumda, gerçekleri takip etmek yalnızca daha büyük ahlaki gerçeği doğrulamakla kalmadı, aynı zamanda daha küçük, daha az beklenen bir gerçeği de ortaya çıkardı: bu mülteciler, çok ihtiyaç duyulan desteği almak için acı içinde birbirlerini güçlendirmeye teşvik edildi. Ve bir maliyet olmadan değil. Muhabir Hannah Beech, daha sonra araştırma yazısında şunları açıkladı: “Bu tür stratejiler doğal bir hayatta kalma taktiğidir. Kim bir aileyi beslemek için aynı şeyi yapmaz ki? Ancak yanlış anlatılar, Myanmar güvenlik güçleri tarafından Rohingyalara uygulanan cinayet, tecavüz ve toplu köy yakma gibi gerçek vahşetlerin değerini düşürüyor. Ve bu tür süslü hikâyeler, Myanmar hükümetinin Arakan Eyaletinde olup bitenlerin uluslararası toplumun öne sürdüğü gibi etnik temizlik olmadığı, yabancı işgalcilerin oyunu olduğu yönündeki iddiasını desteklemekten başka bir işe yaramıyor.”

Bir yıl sonra, dünyanın diğer ucunda, Venezuela’ya giden bir Amerikan yardım konvoyu, ülkenin baskıcı güvenlik güçleri tarafından sınırda engellendikten sonra alevler içinde kaldı. Hükümetin, korkunç bir kıtlığın ortasında çok ihtiyaç duyulan malzemelerin yakılması emrini verdiği fikri, Başkan Nicolas Maduro’nun acımasız otoriter yönetiminin anlatısına uyuyor gibi görünüyordu. Önde gelen birçok küresel lider onu hemen kınadı. Ama biz bildirildi felaketle ilgili olarak, video görüntüleri yangının görünüşe göre Maduro’nun güvenlik güçleri tarafından yapılmadığını ortaya çıkardı; büyük olasılıkla hükümet karşıtı bir protestocunun hatalı bir Molotof kokteyli atmasından kaynaklanmıştı.

Bağımsız gazeteciliğin sezgilere aykırı taahhüdü budur. Acı çeken bir mülteci çocuğun doğruyu söylemeyebileceği veya milyonlara zulmeden bir zorbanın aslında işlemediği bir suçla itham edilebileceği fikrine açık olmalıdır. Her iki durumda da eleştirmenler, bu tür bir gazetecilikten kimin yararlanabileceğini sordu. Yardım kuruluşlarına yardım dağıtmaktan insan hakları ihlalleri için yaptırımlar uygulamaya kadar ilgili herhangi bir sayıda kararın alınması güvenilir bilgilere bağlı olduğundan, elbette toplum bundan yararlanır. Gerçek, onu paylaşanların güvenilirliği kadar fayda sağlar. bir dahaki sefere Zamanlar Maduro’nun suçları hakkında raporlar (bizim yaptığımız gibi Burada, BuradaVe Burada) veya Rohingyaların maruz kaldığı dehşet (bizim yaptığımız gibi) Burada, BuradaVe Burada), okuyucular, tespit edebildiğimiz kadarıyla bunların gerçekler olduğundan emin olabilirler.

Gerçekleri sonucun üstüne koyma taahhüdünü ahlak dışı, hatta belki de nihilist olarak karikatürize etmek kolaydır. Ancak insanlar ve demokrasi hakkında temel bir iyimserliğe dayanıyor. Bağımsız gazetecilik, insanlar güvenilir gerçekler için güvenilir kaynaklara sahip olduğunda demokrasinin daha güçlü olduğu inancına dayanır. Ve insanlara bu gerçekleri anlamaları, karmaşıklıklarını işlemeleri ve kendi kararlarını vermeleri konusunda güvenilmelidir. Bilgi güçlendirir ve yetkilendirilmiş insanların daha iyi kararlar alma olasılığı daha yüksektir.