hz ümame kimdir peygamberimizin neyi olur

hz ümame kimdir peygamberimizin neyi olur bilgi90’dan bulabilirsiniz

ÜMÂME bint EBÜ’l-ÂS

Müsned, VI, 101, 119, 260.

Abdürrezzâk es-San‘ânî, el-Muṣannef, VI, 201.

İbn Sa‘d, eṭ-Ṭabaḳātü’l-kübrâ (nşr. Ali M. Ömer), Kahire 1421/2001, X, 220, 222.

Mus‘ab b. Abdullah ez-Zübeyrî, Nesebü Ḳureyş (nşr. E. Lévi-Provençal), Kahire 1982, s. 22, 86.

Belâzürî, Ensâb (Zekkâr), II, 414.

Taberânî, el-Muʿcemü’l-kebîr (nşr. Hamdî Abdülmecîd es-Selefî), Beyrut 1405/1984, XXII, 438-444.

İbn Abdülber, el-İstîʿâb (Bicâvî), IV, 1788-1790.

İbn Asâkir, Târîḫu Dımaşḳ (Amrî), XXIX, 75.

İbnü’l-Esîr, el-Kâmil, III, 397.

a.mlf., Üsdü’l-ġābe (nşr. Halîl Me’mûn Şîhâ), Beyrut 1418/1997, V, 217-218.

Nevevî, Tehẕîb, II, 331.

Zehebî, Aʿlâmü’n-nübelâʾ, I, 335.

Ebü’l-Fidâ İbn Kesîr, el-Bidâye ve’n-nihâye (nşr. Abdullah b. Abdülmuhsin et-Türkî), Cîze 1418/1998, IX, 540.

İbn Hacer el-Askalânî, el-İṣâbe (nşr. Âdil Ahmed Abdülmevcûd v.dğr.), Beyrut 1415/1995, VIII, 24-26.

Kehhâle, Aʿlâmü’n-nisâʾ, I, 77.

Yazı kaynağı : islamansiklopedisi.org.tr

Hz. Ümame (r.a.) Kimdir?

Ümâme Binti Ebi’l-Âs (r.a.) kimdir? Peygamber Efendimiz’in torunu Ümâme Binti Ebi’l-Âs’ın (r.a.) hayatı.

Ümâme, Mekke’de dünyaya geldi. Annesi, nübüvvet bahçesinin ilk gülü Hz. Zeynep, babası Hz. Hatice’nin kız kardeşi Hâle’nin oğlu Ebu’l-Âs bin Rebî’dir. Hz. Fatıma’nın (r.a.) vefat etmeden evvel eşi Hz. Ali’ye kendisiyle evlenmesini vasiyet ettiği Peygamber torunudur.

Ümâme, İslâm’ın ilk yıllarında yaşadığı çocukluk hayatında çok çileler çekmiş, annesi ve Peygamber (s.a.s.) Efendimiz’in kızı Hz. Zeynep ile Mekke’de inançları uğruna nice mücadelelerde bulunmuştur.

HİCRET

Zeynep, kocası Ebu’l-Âs’ın İslâm’a girmemesi yüzünden Medîne’ye hicret edemediği için Ümâme de Mekke’de kalmıştır. Bedir Savaşı’nda müşriklerin safında yer alan Ebu’l-Âs, Müslümanlara esir düşünce Peygamber (s.a.s.) Efendimiz kendisinden kızı Zeynep’i bırakmasını ve Medîne’ye hicret etmesine engel olmamasını istemişti. Bunun üzerine Ümâme, annesiyle birlikte Medîne’ye hicret etmiştir.

Hz. Zeynep ile Ümâme’nin hicreti de çok çileli olmuştu. Ümâme’nin babası Ebu’l-Âs, sözünün eri, mert bir adamdı. Peygamber (s.a.s.) Efendimiz’e eşi ve kızının hicreti konusunda verdiği sözü yerine getirmeye kararlıydı. Bu sebeple Mekke’ye döndüğünde çok sevdiği hanımı Zeynep ile kızı Ümâme’yi, onları götürmeye gelen kafileye Mekke dışında teslim etmek üzere evinden uğurladı. Kendisi ayrılıklarına dayamayacağı için kardeşi Kinâne İbni Rebi‘ ile onları Mekke dışına gönderiyordu.

Ümâme ve annesi, Mekke dışına çıkarken gözü dönmüş müşriklerin saldırılarına maruz kaldılar. Bu mütevâzi kafilenin herkesin göreceği şekilde gündüz yola çıkmasını kabul edemediler. Onları durdurmakla kalmayıp kılıçlarıyla üzerlerine saldırdılar ve devenin üzerindeki hevdeci aşağıya düşürdüler. Hevdeçte bulunan Hz. Zeynep ve kızı Ümâme yere yığıldılar. Hz. Zeynep (r.a.) hamile olduğu için yüksekten düşürülünce kan revan içinde kaldı. Ümâme ise henüz küçücük bir çocuktu. Elinden fazla bir şey gelmiyordu. Annesinin Mekke’ye getirilip birkaç gün tedavisinden sonra ancak Medîne’ye gidebilmişlerdi.

Medîne’ye geldiklerinde bir nebze olsun rahatlasalar da Hz. Zeynep’in kalbi, kocasının da hidâyetle şereflenebilmesi iştiyâkıyla çarpıyordu. Gece-gündüz onun hakkındaki duâlarına devam etti. Nihayet Ebu’l-Âs da bir sene sonra müslüman olarak Medîne’ye geldi ve ailesine kavuştu.

Peygamber (s.a.s.) Efendimiz, ilk kız torunu olan Ümâme’yi çok sever, onu kucağına alıp ashâbının yanına gittiği olurdu. Bir defasında onu omuzuna alarak mescide gitmiş, Ümâme omzunda iken namaza başlamış, rükû ve secdeye varacağı zaman onu yere bırakmak sûretiyle namaz kıldırmış, her rekâtta bu durumu tekrar etmişti.

Bir gün, âlemlere rahmet olarak gönderilen Fahr-i Kâinat (s.a.s.) Efendimiz’e hediye olarak birkaç parça altın gelmişti. Onların içinde güzel bir gerdanlık da vardı. Onu alıp birbirinden kıymetli zevcelerinin yanına gitti ve:

“-Bunu bana en sevimli olanınıza vereceğim!” buyurdu.

Annelerimiz, kendi aralarında:

“-O gerdanlığı Ebûbekir’in kızına verir.” dediler.

Fakat Resûl-i Ekrem (s.a.s.) Efendimiz, annelerimizin tahmin ettiği gibi Hz. Âişe Vâlidemiz’e değil, sevgili torunu Ümâme’ye hediye edeceğini söyledi ve torunu Ümâme’yi çağırarak kolyeyi onun boynuna taktı.

Yine Habeşistan hükümdarı Necâşî’nin kendisine gönderdiği, içinde altın yüzük ve birtakım ziynet eşyalarının bulunduğu hediyeyi kabul eden Peygamber Efendimiz, bu hediyeleri sevgili torunu Ümâme’ye göndermişti.

Peygamber (s.a.s.) Efendimiz’in torununa, özellikle de kız torununa böylesine sevgi göstermesi, o günün şartlarında pek de normal değildi. Zira İslâmiyet gelmeden evvel kız çocukları “utanç kaynağı” görülerek diri diri toprağa gömülüyordu. Bu sebepledir ki, Peygamberimiz’in (s.a.s.)  torunu ile bu şekilde ilgilenmesi, çevresindekilere ve kıyamete kadar gelecek olan bütün insanlığa çok önemli mesajlar vermektedir. 

HZ. ÜMAME’NİN EVLİLİKLERİ

Hz. Ümâme, daha sonraki yıllarda iki evlilik yapmıştır. Bunlardan ilki, Hz. Ali (r.a.) iledir.

Peygamber (s.a.s.) Efendimiz’in kızı ve teyzesi Hz. Fâtıma (r.a.) vefatından evvel kocası Hz. Ali’ye şöyle bir vasiyette bulunmuştu:

“-Ey Ali! Ben vefat ettikten sonra sen evlenmelisin. Zira senin ve yavrularının perişan olmasını istemem. Ne var ki, yabancı bir üvey annenin eline de yavrularımı bırakmak istemiyorum. Bunun için ablam Zeyneb’in kızı Ümâme’yi kendine nikâhlamanı istiyorum!”

Bu vasiyet neticesinde Hz. Ümâme’nin ilk evliliği, Hz. Ali Efendimiz ile olmuştur. Bu evlilikte Ümâme’nin velîsi Zübeyr bin Avvâm idi. Zira babası Ebu’l-Âs, vefat etmeden önce âilesini Zübeyr’e emanet etmişti. Ümâme ile Hz. Ali’nin evlilikleri, otuz yıl sürmüş ve rivayete göre, bu evlilikten Muhammed Evsat adında bir oğlu olmuştur.

Hz. Ali Efendimiz vefat etmeden önce, Ümâme’ye, Muâviye bin Ebû Süfyân’ın kendisine tâlip olabileceğini söyledi. Evlenmek istediği takdirde onunla değil, Rasûl-i Ekrem’in amcası Hâris’in torunu Mugîre bin Nevfel ile evlenmesini tavsiye etti.

Bir rivayete göre de Hz. Ali, vefatından önce Mugîre bin Nevfel’i çağırarak Muâviye’nin kendisinden sonra Ümâme ile evlenmesinden endişe duyduğunu belirtmiş ve ona Ümâme’yle evlenmesini vasiyet etmiştir.

Nitekim Hz. Ali’nin vefatının ardından Muâviye, Medîne Vâlisi Mervân bin Hakem aracılığıyla Ümâme’ye evlenme teklif etti ve mehir olarak 100 bin dinar vereceğini vaad etti. Ümâme, Mugîre bin Nevfel’e durumu bildirdikten sonra, kabul ettiği takdirde kendisiyle evlenmek istediğini belirtti. Bunun üzerine Mugîre, Ümâme’yi, Hz. Hasan’dan isteyerek onunla evlendi.

Ümâme’nin Mugîre ile evliliğinden Yahyâ adında bir oğlu olmuş ve Mugîre, bu oğluna nisbetle “Ebû Yahyâ” künyesiyle anılmıştır.

Asr-ı saâdette çileli bir hayat süren, Peygamber (s.a.s.) Efendimiz’in göz bebeği torunlarından ve İslâm’ın güzîde hanımlarından Hazret-i Ümâme Vâlidemiz’in şefaatlerini niyaz ederiz. Cenâb-ı Hak, kendisiyle Cennet’te buluştursun. Âmîn.

Müracaat Edilen Kaynaklar:

1) Diyanet İslam Ansiklopedisi 2) Mustafa Eriş, Peygamberimizin Kızları ve Kız Torunları 3-) Nurgül Dere, Hz. Ümâme binti Ebi’l-Âs (r.anhâ), Yenidünya Dergisi Hanımefendi Eki.

Kaynak: Merve Güleç, Şebnem Dergisi, Sayı: 194

İslam ve İhsan

Yazı kaynağı : www.islamveihsan.com

Ebu Ümame Kimdir?

Ebu Ümame Kimdir?

600 yılı başlarında doğdu. Bâhile kabilesine mensup olan Ebû Ümâme’nin İslâmiyet’i ne zaman kabul ettiği belli değildir. Uhud Gazvesi’ne katıldığına dair olan rivayet zayıf görülmekle beraber Hudeybiye Antlaşması’ndan önce müslüman olduğu ve bu antlaşmada hazır bulunduğu bilinmektedir. Hz. Peygamber’le birlikte muhtelif gazvelere katıldı. Bu gazvelerin üçünde şehid olması için dua etmesini Resûl-i Ekrem’den ısrarla istedi. Fakat Resûlullah her defasında kendisine selâmet ve ganimet temennisinde bulundu. Hz. Peygamber onu irşad maksadıyla kendi kabilesi Bâhile’ye gönderdi. Kavminin önceleri ona ilgi göstermediği, hatta yiyecek vermeyip aç bıraktığı, ancak mânevî bir gıda ile doyurulduğunu görmeleri üzerine İslâmiyet’i kabul ettikleri rivayet edilmektedir. Ebû Ümâme Vedâ haccında Hz. Peygamber’in yanında yer aldı. Resûlullah’ın vefatından sonra Mısır’a gittiyse de bir müddet sonra Humus’a yerleşti. Sıffîn Savaşı’nda Hz. Ali tarafında yer aldı.

Hz. Peygamber’den başka Ömer, Osman, Ali, Muâz b. Cebel, Ebû Ubeyde b. Cerrâh, Ubâde b. Sâmit ve başka sahâbîlerden 250 hadis rivayet etmiş olan Ebû Ümâme’nin rivayetlerinin çoğu Ahmed b. Hanbel’in el-Müsned’inde (V, 248-270) ve Kütüb-i Sitte’de yer almıştır. Hadisi duyduğu gibi rivayet edebilmek için titizlik gösterir, bir hadisi Hz. Peygamber’den yalnız bir defa duymakla onu rivayet etmeyeceğini söylerdi (Müsned, V, 250). Tâbiîn neslinden Mekhûl eş-Şâmî, Hâlid b. Ma’dân, Ebû İdrîs el-Havlânî, Recâ b. Hayve gibi âlimler ve Suriyeli muhaddisler kendisinden rivayette bulunmuşlardır.

Ebû Ümâme 86 (705) yılında 106 yaşında iken Humus’ta vefat etti. 81 (700), 82 (701), hatta 91’de (710) öldüğü de ileri sürülmüştür. İbn Hibbân’ın 86 yılında yetmiş bir yaşında öldüğünü söylemesi yanlışlık eseri olmalıdır. Tehzîbü Târîhi Dımaşḳ’ta da doksan bir yaşında öldüğü belirtilmektedir. Vefatı konusundaki bu ihtilâflara rağmen onun Humus’ta en son vefat eden sahâbî olduğu kabul edilmektedir.

Kaynak: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi

Yazı kaynağı : www.sabah.com.tr

Yorumların yanıtı sitenin aşağı kısmında

Ali : bilmiyorum, keşke arkadaşlar yorumlarda yanıt versinler.